Czwarty dzień grudnia w kalendarzu liturgicznym poświęcony jest świętu Wprowadzenia do Świątyni Bogurodzicy.  W swojej istocie podkreśla ono wagę oddania się Bogu od najmłodszych lat. Dziewica Maria, ofiarowana świątyni przez rodziców Joachima i Annę w wieku zaledwie trzech lat, stanowi wzór bezwarunkowego poświęcenia się woli i służbie Stwórcy.

Święto to niesie ze sobą również naukę o dotrzymywaniu słowa. Sprawiedliwi rodzice Marii wypełniają bowiem obietnicę złożoną jeszcze przed narodzinami długo wyczekiwanego potomka – ślubowali oni bowiem, że jeśli zostaną obdarzeni dzieckiem, oddadzą je na służbę Bogu. Przykład sprawiedliwych Joachima i Anny pokazuje, jak ważne jest wypełnianie zobowiązań podjętych wobec Stwórcy, nawet gdy wiąże się to z osobistym wyrzeczeniem.

W naszej świątyni sprawowane były świąteczne nabożeństwa, w trakcie których wybrzmiały już Bożonarodzeniowe katabasie “Chrystus się rodzi, sławcie! Chrystus z niebios, spotykajcie! Chrystus na ziemi, wywyższajcie! Cała ziemio, śpiewaj Panu, i z radością śpiewajcie, ludzie, albowiem się wysławił”.

Od tego dnia zgodnie z tradycją rozpoczynamy już śpiew kolęd.

tekst liturgiczny podano za: https://www.liturgia.cerkiew.pl/