19 grudnia w kalendarzu liturgicznym zarezerwowany jest wielkiemu hierarsze, Ojcowi Cerkwi – świętemu Mikołajowi Cudotwórcy. Już za swego ziemskiego życia zasłynął on nie tylko jako ten, któremu ludzkie nieszczęście nie było nigdy obojętne. Podróżujący zawsze mogą liczyć na jego wstawiennictwo, a pragnący żyć w czystości na jego bezcenną pomoc. Święty Mikołaj to jednak w głównej mierze paradygmat obrony prawosławnej wiary.

Tradycja głosi, że w trakcie obrad I Soboru Powszechnego w Nicei (325 r.), biskup w wyniku konfrontacji teologicznej z dyskredytującym dogmat trynitarny Ariuszem, uderzył go w twarz.  Natychmiast został pozbawiony sakry biskupiej i w następstwie uwięziony. Jeden z przekazów żywota świętego głosi, że liczni uczestnicy Soboru mieli po wspomnianym epizodzie ten sam sen, w którym widzieli, jak wcielony Syn Boży i Jego Matka wręczają hierarsze znaki godności arcypasterskiej, kolejno Ewangelię oraz biskupi omoforion, co jednoznacznie odczytano jako znak niebios o słuszności obrony prawd wiary ze strony Mikołaja.

W naszej cerkwi, w wigilię święta odprawiono Całonocne Czuwanie, a w sam dzień święta Boską Liturgię. Nabożeństwom przewodniczył Proboszcz ks. Adam Siemieniuk, który nie kryjąc wzruszenia przypomniał wiernym historię przybycia kopii cudownej ikony świętego Mikołaja ze świętej Góry Atos do warszawskiej Hagii Sophii, na samym początku jej budowy. Obecność biskupa Miry Licyjskiej namacalnie odczuwalna jest na każdym etapie życia naszej parafii.