W ostatni Dzień Pański okresu paschalnego czytany jest fragment Ewangelii według św. Jana (J 9, 1-38) o uzdrowieniu człowieka niewidomego od urodzenia przez Jezusa Chrystusa. Wydarzenie to ukazuje Zbawiciela jako „Światłość świata” (J 9, 5). Uzdrowienie fizyczne staje się symbolem duchowego oświecenia, czyli przejścia od ciemności niewiary do światła poznania Boga. Człowiek otwiera się na prawdę i doświadcza przemiany serca. Uczniowie pytają, czy ślepota jest karą za grzech, lecz Chrystus odrzuca ten pogląd, wskazując, że cierpienie nie zawsze jest skutkiem winy, lecz może służyć objawieniu się Bożych dzieł. To zachęta do porzucenia powierzchownych sądów i poszukiwania głębszego sensu w życiowych doświadczeniach. Uzdrowiony ślepiec spotyka się z niezrozumieniem i odrzuceniem ze strony faryzeuszy. Mimo to nie waha się wyznać wiary w Jezusa, stając się świadkiem Bożej mocy.

Tego dnia odprawiono w naszej cerkwi dwie poranne Liturgie. Po zakończeniu drugiego nabożeństwa miała miejsce ostatnia już paschalna procesja wokół świątyni. W najbliższą środę bowiem przypada zakończenie święta Zmartwychwstania Chrystusa.