Na XXI Dzień Pański po święcie Zesłania Świętego Ducha na Apostołów, Cerkiew prawosławna przewiduje ewangeliczną perykopę o bogaczu i Łazarzu (Łk 16,19–31). Za jej pośrednictwem przekazuje ona fundamentalną prawdę teologiczną o losie człowieka po śmierci oraz konieczności właściwego używania ziemskich dóbr. Chrystus ukazuje kontrast między bogaczem, który żył w przepychu i obojętnie przechodził obok cierpiącego Łazarza, a ubogim, który znosił swój los w pokorze i cierpliwości. Po śmierci pierwszy z wymienionych trafia w miejsce męki, podczas gdy drugi doznaje pociechy na łonie Abrahama. Historia ta jest przestrogą, że bogactwo, jeśli prowadzi do zamknięcia serca na bliźniego, rodzi duchową ślepotę i oddala od zbawienia. Ziemska pomyślność, pozbawiona miłości i współczucia, niesie tragiczne konsekwencje po śmierci.

 Bóg ceni miłosierdzie, współczucie oraz gotowość do dzielenia się z potrzebującym. W końcowym przesłaniu perykopy Chrystus akcentuje, że objawienie Stworcy i Jego zamiarów jest dostępne każdemu przez Pismo Święte. Nawet spektakularne znaki nie przekonają serca zatwardziałego wobec Boga i bliźnich. Tak więc opowieść o bogaczu i Łazarzu jest wezwaniem do nawrócenia, do gorliwej miłości bliźniego oraz do życia w świetle wiary, która prowadzi do zbawienia poza wszelkimi doczesnymi granicami

W pierwszą niedzielę miesiąca sprawowano w naszej świątyni dwie poranne Liturgie, zaś dzień wcześniej z uwagi na przypadająca sobotę św. Dymitra wznoszono szczególne modlitwy za tych, którzy zakończyli już swe ziemskie pielgrzymowanie.

Zdjęcia: Michał Jakimczuk.