31.03.2024 r.

Drugą niedzielę Wielkiego Postu Cerkiew poświęca pamięci wielkiego hierarchy  teologa i ascety żyjącego na przełomie XIII i XIV wieku – św. Grzegorza Palamasa. To właśnie on zwraca się do nas w te wyjątkowe dni: Jaką korzyść przyniesie tobie post, jeżeli w trakcie Czterdziesiątnicy powstrzymujesz się tylko od wybranych pokarmów, i jednocześnie wzrok twój wabi nierząd i wścibstwo w ukrytym miejscu duszy, a twój słuch jest otwarty na obraźliwe słowa, nieprzyzwoite pieśni i złośliwą obmowę, zaś twe zmysły nie są obojętne na to, co czyni im krzywdę? W jakim celu mam wówczas pościć?

 W ostatni dzień marca sprawowane były dwie Liturgie św. Bazylego Wielkiego.

 W minionym  tygodniu zakończono prace nad polichromią w prawej nawie (pod małą kopułą). Z uwagi na planowane w przyszłości umieszczenie w tym miejscu chrzcielnicy, na trzech ścianach znalazły się kompozycje nawiązujące do pierwszego misterium, które otrzymuje nowonarodzony człowiek. A są to: „Chrzest apostoła Pawła z rąk Ananiasza”, „Chrzest Lidii z Tiatyry”, „Udzielający chrztu apostoł Piotr” oraz „Uzdrowienie niewidomego od urodzenia przy sadzawce Siloam”. Powodem, dla którego ostatnia z wymienionych umieszczona została w tym miejscu, jest silna wiara w to, że „Kąpiel odrodzenia w imię Świętej Trójcy” otwiera duchowe oczy, aby były one w stanie dostrzegać każdego dnia obecność Boga w swoim życiu, zaś w drugim człowieku Jego obraz i podobieństwo. Na małych pendentywach znalazły się postaci cherubinów, nawiązujące do tych, które wypełniły wnętrze Konstantynopolitańskiej Hagii Sophii. Z kolei w kopule zauważymy ikonografię Objawienia Pańskiego, poniżej którego zapisano zapożyczone w rytu poświęcenia wody podczas sakramentu chrztu słowa modlitwy w języku cerkiewnosłowiańskim: Ty przeto, Przyjacielu człowieka, Królu, przyjdź i teraz przez zstąpienie Świętego Twego Ducha, i uświęć tę wodę. I daj jej łaskę zbawienia, błogosławieństwo Jordanu, uczyń ją źródłem niezniszczalności, darem uświęcenia, odpuszczeniem grzechów, uleczeniem słabości, zgubą demonów, niedostępną dla wrogich sił, pełną mocy anielskiej, aby uciekali przed nią oczerniający Twoje stworzenie.