14.01.2024 r.

Zgodnie ze starotestamentową tradycją, na ósmy dzień po narodzinach dziecka płci męskiej, należało je obrzezać. Miało to m.in. przypominać przymierze jaki zawarł Bóg z Abrahamem. Chrystus jako Prawodawca, Sam daje wzór wypełnienia woli Stwórcy. Poddaje się obrzezaniu, w trakcie którego nadane Mu zostaje imię Jezus “którym go nazwał anioł, zanim został poczęty w łonie Matki” (Łk 2, 21).

14 stycznia Cerkiew wspomina ponadto pamięć św. Bazylego Wielkiego arcybiskupa Cezarei Kapadockiej (IV w.).

Był on jednym z dziesięciorga rodzeństwa. Jego matka Emilia również wychwalana jest jako święta w tym samym dniu. Imiona aż siedmiorga z jej dzieci (5 synów i 2 córki)  już na zawsze wpisane są do liturgicznego kalendarza. Warto o tym mówić dlatego, że w tym krótkim opisie najbliższych Bazylego kryje się wezwanie dla każdego małżeństwa, rodziny. Mamy mianowicie żyć tak, aby i nasze imiona wraz z imionami naszych dzieci, wspominane były przez przyszłe pokolenia, jako osoby godne naśladowania.

Św. Bazyli był przede wszystkim nauczycielem modlitwy.

Słowami zapisanymi jego piórem modlimy o poranku, ale i przed oraz po przyjęciu Eucharystii. Hierarcha uczy w nich abyśmy prosili Boga o to, aby do ostatniego dnia naszego życia pozwalał nam On w sposób godny przyjmować ten największy dar, który pozostawił nam Syn Boży, oraz by posłużył nam on na dobrą odpowiedź na budzącym bojaźń Sądzie Ostatecznym. Do niego także należy autorstwo głównych modlitw Wielkiego Poświęcenia Wody w dniu Objawienia Pańskiego i inne.

Kolejnym – zapewne najbardziej znanym – jego dziełem jest tekst Boskiej Liturgii, którą Cerkiew sprawuje dziesięć razy do roku. Jednym z takich dni jest właśnie dzień pamięci arcypasterza Cezarei Kapadockiej. W naszej świątyni 14 stycznia sprawowane były dwa takie nabożeństwa: o godz. 8.00 oraz 10.00. Po ich zakończeniu pełni radości duchowej wierni śpiewali wspólnie kolędy.

Fotografie: Oleksandr Rudyi